Week 6 - I

maandag 4 maart 2013: doe maar waar je goesting in hebt, ik heb hoofdpijn

Nadat  ik gisteren mijn berichtje op mijn blog had gepost, ben ik nog door een ware hel geweest. Nog steeds had ik koortsaanvallen door malaria maar daar kwam nog eens bij dat ik een of andere infectie had opgelopen doordat er te veel stof in de lucht hangt. Ja, gisteren had ik eventjes schrik dat ze me op een vliegtuig richting België konden sturen. Het aantal pilletjes werd daarom nog wat opgevoerd en voordat ik ging slapen, werd er nog een speciaal gebed gedaan opdat ik toch maar zou genezen.

Deze ochtend had ik nog altijd hoofdpijn, maar ik besloot toch maar om naar school te vertrekken. Zoals gewoonlijk begonnen we daar met een algemene vergadering en omdat het de eerste maandag van de maand was, was het weer een “assembly” met alle leerlingen in de schoolhal. Dus van mijn les schoot weer maar 5 minuutjes over. Omdat dat wel een beetje heel weinig tijd was, heb ik daar niets meer gedaan. Enkel hier en daar nog bij enkele leerlingen langsgegaan die wat problemen/vragen hadden, voor de test van morgen. Terwijl ik op school was, kreeg ik van Miriam een berichtje dat ik na mijn lessen onmiddellijk naar de praktijk moest komen. Ik was dan deze ochtend ook vertrokken voor dat zij opgestaan waren.

Dat heb ik dan ook maar braaf gedaan omdat ik me nog altijd niet goed voelde. Ik werd aan een heel medisch onderzoek onderworpen, op zijn Afrikaans natuurlijk. Dus dat is met een zaklamp kijken of je een keelontsteking of  zo hebt. En natuurlijk een malariatest. Deze bleek gelukkig negatief te zijn! Dus dat was fantastisch nieuws.

Ik kreeg nog wat extra medicatie voor een of andere infectie en werd dan naar huis gestuurd om te slapen.

Dat heb ik niet zo braaf opgevolgd. Alé, ’t is te zeggen, ik ben naar huis gegaan en terug naar ’t stad gegaan omdat de kleermaakster nog extra stof nodig had. Maar daarna ben ik wel naar huis gegaan. En dat was ook hoog tijd. Ik geraakte amper nog vooruit. Dus toen ben ik wel in slaap gevallen voor een paar uurtjes. En dat heeft wonderen gedaan. Tegen dat de rest van de familie thuis kwam, was ik bijna helemaal genezen. Het antwoord van mijn moeder op de vraag van de dokter “hoe gaat het met onze patiënt?” spreekt boekdelen; “hoor je dat niet?”…..

dinsdag 5 maart 2013: tip tap top, ik ben er weer helemaal bovenop!

Deze ochtend moest ik pas laat op Bwacha zijn, tijd om rustig te ontbijten. Omdat ik bij de eerste uit mijn bed was, had ik het ontbijt klaargemaakt. Een ontbijt hier bestaat uit geroosterd brood, thee/koffie, gebakken tomaten en een omelet. Dus de reactie toen de rest van de familie binnenkwam was dan ook “ah,  ze is genezen”. En dat is waar ook.

Ook mijn leerlingen merkten het “ah mevrouw, zo kennen we u weer”. Voila, iedereen blij.

Nadat de lessen in Bwacha er op zaten, heb ik eigenlijk de hele namiddag doorgebracht op een terrasje! Kwestie van mee te doen met de Belgische hype, nu de zon daar ook begint te schijnen.

Van mijn plannen om deze middag terug in mijn eindwerk te vliegen, is er dus niet veel in huis gekomen.

En morgen zit dat er ook niet in, donderdag ook niet want dan zijn het voorbereidingen voor Woman’s day, ja, en vrijdag is het Woman’s day en….