Stageverslagen

Dinsdag 29 januari 2013

Vandaag was het zo ver, en kreeg ik de gebouwen van UNISPORT te zien. Deze gebouwen zijn pas 1,5 week in gebruik. De omstandigheden zijn zeer primitief. Zo is er geen elektriciteit, zijn er geen stoelen of banken en is er geen drinkbaar water.

Maar de gebouwen hebben wel een groot potentieel. Mits wat opknapwerk, kan dit de basis vormen voor een echt schooltje.

Dankzij een gift van Education 4 all, heeft elk klasje wel een schoolbord.

woensdag 30 januari 2013

Vandaag werd  ik door Geoffrey zonder voorafgaande mededeling voor een klasje gezet. Dus terwijl de leerlingen een oefening aan het maken zijn, moet je snel bedenken wat je vervolgens gaat doen. Gelukkig ging het om simpele leerstof (verzamelingen), dus was het eigenlijk geen probleem.

Daarna zijn we ook naar Bwacha High School gegaan, maar daar konden ze me vandaag niet helpen. Hopelijk lukt het morgen wel, en dan kan mijn stage echt beginnen.

Donderdag 31 januari 2013

Zoals gepland vandaag terug naar Bwacha. Deze keer was het hoofd van het departement wiskunde wel aanwezig. Dus kreeg ik mijn klas, boeken en lessenrooster.

Het werd klas 11A. Qua leeftijd komt dat overeen met het 5^e middelbaar. Maar qua leerstof is het toch niet hetzelfde. Momenteel gaat het over berekeningen met hoeken. Vanaf volgende week staat schaalberekening op het programma.

Daarna terug richting het schooltje van UNISPORT. Vincent, een van de vrijwilligers, was les aan het geven rond staartdelingen. Maar dit is heel moeilijk voor de kinderen om te begrijpen. Veel van de kinderen hebben ook problemen om alles op te schrijven, dus de lessen verlopen heel moeizaam. Ook is het Engels van de meeste kinderen nog heel beperkt. Dat maakt de communicatie met hen ook niet gemakkelijk.

Morgen ga ik daarom met hen de deling opnieuw uitleggen, met behulp van steentjes/zaden. Zo wordt het voor de kinderen praktischer en begrijpen ze het misschien beter.

vrijdag 1 februari 2013

Enkel UNISPORT stond vandaag op het programma. Vol goede moed kom ik daar ’s morgens aan. Maar al gauw bleek dat Vincent die dag niet zou komen. Nu dat was voor mij wel een klein probleem, want de kinderen verstaan nauwelijks Engels. Dus werd het vandaag met hand en tand én steentjes uitleggen wat ze moesten doen. Vooral de steentjes deden hun werk goed. Maar ik heb het gevoel dat de lessen voor de kinderen veel te snel gaan. De meeste hebben geen flauw benul van de tafels van vermenigvuldiging en hebben nog moeite met optellen en aftrekken. Laat staan dat dus een deling wel lukt.

Als ik de kans krijg, is het zeker de moeite om het systeem met steentjes in alle klassen te introduceren en verder uit te breiden.

In de namiddag worden er geen lessen gegeven, dus had ik tijd om mijn lesvoorbereidingen voor volgende week te maken. Hier kruipt wel wat meer tijd in dan gewoonlijk, want blijkbaar is wiskunde toch niet overal hetzelfde. Zo worden er onder anderen andere symbolen gebruikt om hoeken aan te duiden (<A i.p.v. Â) of het schema van een staartdeling ziet er ook anders uit. Dus voor je een les kunt geven, komt er wel nog wat puzzel en studiewerk bij kijken (om de juiste benamingen en symbolen onder de knie te krijgen)

De lessen van volgende week gaan over soorten veelhoeken. Voor maandag staan de soorten driehoeken op het programma. Ik ga proberen om de kinderen zelf tot een indeling te laten komen, door ze per 5 een stapeltje driehoeken te geven die ze moeten indelen in groepjes die volgens hen samen horen. Hopelijk gaat dit lukken, want deze kinderen zijn gewend om stil in de klas te zitten en over te schrijven wat er op het bord komt.  

dinsdag 5 februari 2013

Vandaag was het de eerste echte lesdag in Bwacha. En het is reuze meegevallen. Alles verliep van een leien dakje. De studenten luisteren braaf, maken geen kabaal, noteren alles netjes (!) in hun schriften, je moet alles maar één keer vragen,…. Een hemel op aarde voor leerkrachten! En toen de les gedaan was, kwamen de leerlingen naar mij om te zeggen “we like the way you teach”! 

Wat ik dan zo speciaal had gedaan? Voor in Vlaamse scholen eigenlijk niets, maar voor Afrikaanse kinderen blijkbaar wel.

Het was vandaag een inleidende les over driehoeken en de leerlingen kregen per 5 een stapeltje met driehoeken die ze moesten verdelen in groepjes. En zo waren er dan groepjes die een onderverdeling maakten op basis van de hoeken en andere op basis van de zijden (scherphoekig vs. gelijkbenig etc.) Voor de rest bleef het op zijn Afrikaans de leerstof op het bord schrijven zodanig dat de leerlingen deze kunnen overnemen in hun schrift, want de leerlingen krijgen geen handboeken of iets dergelijks.

Voor UNISPORT was het vandaag een mindere dag.

In de namiddag hadden Geoffrey en ik een afspraak met de eigenaars van de mijngebouwen om eens te polsen wat de mogelijkheden zijn (al dan niet om te kopen). Maar dit draaide heel slecht uit, want we moeten eigenlijk onmiddellijk de gebouwen verlaten. Morgen trekt Geoffrey naar Lusaka om met andere mensen te overleggen die een soortgelijk gebouw te koop hebben staan, om te horen wat daar de mogelijkheden zijn.

woensdag 6 februari 2013

Vandaag stond enkel Bwacha op het programma. Tijd blijkt ook op school een relatief begrip te zijn. Officieel duren de lesuren hier 40 minuten, maar vandaag had ik er toch eentje van 60 minuten. Blijkbaar wordt de schoolbel manueel bediend en was de verantwoordelijke de tijd uit het oog verloren. Voor mij was dat nu niet zo erg, maar voor de leerkracht na mij wel.

Het lestempo ligt hier heel traag omdat de leerlingen alles van het bord moeten overschrijven.  Ook is het moeilijk wanneer je in je klas zeer snelle leerlingen hebt. Zo was er eentje die alle oefeningen al had opgelost, terwijl er nog bezig waren met overschrijven. Ook al heb je extra oefeningen e.d. je kan die niet geven, want je hebt geen plaats op het bord om een extra oefening te noteren. Dus de grootste uitdaging voor mij is ondanks deze belemmering toch op een activerende manier les te geven (want ook voor mij is het maar saai als leerlingen een hele tijd leerstof overpennen van het bord) en om een mogelijkheid te vinden om toch een minimum aan differentiatie te doen.

donderdag 7 februari 2013

De eerste dag dat het echt regende. Dit had als gevolg dat er maar een paar leerlingen op tijd waren (ook de meeste leerkrachten waren te laat). Om 7u30 zou mijn les vandaag normaal moeten starten, maar toen had ik slecht 8 leerlingen. Tegen 10 voor 8 uur had ik er al 12, dus toen besloot ik toch maar om mijn les echt te starten. Maar dat bleek niet evident, want er bleven heel de les door leerlingen binnensijpelen om uiteindelijk met 18 te eindigen. Dit was voor mij  niet eenvoudig omdat je zelf wel wilt doorgaan met de leerstof.

Nadien zou ik normaal  nog naar UNISPORT gaan. Omdat er problemen waren met de gebouwen, was ik niet zeker of de lessen daar nog door gingen. Dus probeerde ik Geoffrey te bereiken. Maar hij nam echter zijn telefoon niet op. Pas om 11u, wanneer ik terug thuis was, kon ik hem bereiken. Deze middag moet normaal alles duidelijk zijn in verband met de gebouwen en dan kunnen we bekijken hoe het er de komende dagen/weken gaat uitzien.

vrijdag 8 februari 2013

Vandaag geen regen, dus een volle klas. Een van de laatste lesjes over hoeken en veelhoeken. Ondertussen begin ik al na te denken over de volgende onderwerpen: namelijk “oriëntering en schaal” en de “stelling van Pythagoras”. Beide onderwerpen lijken mij wel geschikt om op een alternatieve manier les te geven. Bijvoorbeeld bij het schaaltekenen: een groepswerk waarbij ze de plattegrond van de school moeten teken i.p.v. een hele les oefeningen. Maar dan mag het natuurlijk wel niet regenen.

In verband met UNISPORT zijn we nu volop bezig om hier en daar steun te krijgen (o.a. bij de mijn en de gevangenis) om te kunnen starten met de bouw. Hopelijk is het niet te veel gezever en kunnen we echt in actie schieten.

P.S. Er zijn wat problemen met mijn gsm-nr. Ik kan wel berichtjes naar België sturen en naar België bellen, maar het lukt niet altijd om mij vanuit België te contacteren.

maandag 11 februari 2013

Deze nacht had het heel hard geregend, dus ik vertrok met een klein hartje richting Bwacha. Want hoeveel leerlingen zou ik vandaag hebben?

Maar dat bleek geen relevante vraag te zijn. Tien minuten voor mijn les zou starten, kwam de Head Teacher de leraarskamer binnen en was het tijd voor een vergadering die slechts enkele minuten zou duren, want ze had enkele belangrijke mededelingen voor alle leerkrachten. Nu enkele minuten en belangrijk zijn twee relatieve begrippen, zeker hier in Afrika.

De meeting duurde meer dan een uur en ging over attitudes en administratie. Als leerkracht moet je namelijk het goede voorbeeld geven en tijdig aanwezig zijn (lang leven de ironie, want dankzij haar “preek” was geen enkele leerkracht aanwezig in de les en bleven de leerlingen alleen achter in hun lokaal).

Vermits ik vorige week aan mijn leerlingen de opdracht had gegeven om hun schrift in orde te brengen, ging ik toch nog maar eventjes naar mijn klas om deze op te halen. Maar wat zijn deze leerlingen toch engeltjes, ze hadden namelijk meer dan een uur alleen in een lokaal gezeten en in plaats van kabaal te maken (zoals Belgische studenten dat zouden doen), zaten zij netjes oefeningen en taken te maken. Ja, qua respect en discipline kunnen de Belgische leerlingen nog veel leren van de Zambiaanse.

Dus vandaag is er van lesgeven niet veel in huis gekomen.

Op naar morgen, dan staan er twee uurtjes op het programma.

dinsdag 12 februari 2013

Vandaag 2 uurtjes, dus tijd om goed door te werken. Op het programma stond vandaag veelhoeken. Als inleiding had ik elk groepje van +/- 5 leerlingen een stapeltje veelhoeken gegeven. Hiervan moesten ze dan de som van de hoeken berekenen, om uiteindelijk zelf de formule op te stellen. Dit verliep eigenlijk heel goed, behalve het feit dat ik mijn broek scheurde aan een stoel. Omdat het nog al een serieuze winkelhaak was op een vervelende plaats, moest ik een snelle oplossing bedenken. Vermits ik geen veiligheidsspelden of zo bijhad (vanaf morgen dus wel), zat er niets anders op dan naar de leraarskamer te gaan in de hoop om daar een vrouwelijke collega tegen te komen. Gelukkig was Sally en nog enkele anderen daar en die hebben mij snel in zo’n traditionele wikkeldoek geholpen waardoor ik na nog geen minuut terug in de klas stond. Niet zo ideaal, maar de leerlingen hebben braaf verder gewerkt terwijl ik wegwas en geen gebruik gemaakt van de situatie.  Voorts verliep de les naar wens. De leerlingen hebben ze formule zelf gevonden. Ook de rest van de theorie, die wel op de gewone manier verliep, ging vlotjes. Waarna we nog één oefening klassikaal hebben gemaakt.

Morgen moeten de leerlingen zelfstandig aan de slag met hun oefeningen.

Vandaag heb ik ook de oefeningen van de vorige lessen verbeterd. En deze waren verassend goed! Ook hebben de leerlingen hier een heel leesbaar handschrift.

Mijn droomklas: de Belgische accommodatie en de attitudes van Afrikaanse leerlingen.

woensdag 13 februari 2013

Vandaag een les zonder accidentjes! En qua werkwijze vrij gelijklopend met een les in België. De leerlingen kregen de oefeningen (het enigste verschil is dat de opgaven hier niet in een cursus staan, maar op het bord) en gingen zelfstandig aan de slag. Wanneer ze ergens vast zitten, vragen ze eerst hulp aan elkaar voor ze dat aan mij vragen. En meestal is de vraag dan nog ‘welk cijfer is dat’ of ‘welk woord is dat’, omdat ik blijkbaar sommige cijfers/letters op een andere manier schrijf. Zambianen zijn gewend om bijvoorbeeld een één te schrijven als | en een zeven noteren ze als 7, terwijl wij daar nog een horizontaal streepje bijvoegen. En zo zijn er verschillende kleine dingen.

Normaal had ik vandaag maar 40 minuten les, maar omdat de volgende leerkracht niet kwam opdagen, heb ik 80 minuten les gegeven. Dit kwam voor de leerlingen goed uit omdat ze anders hun oefeningen niet klaar hadden gekregen. Ook al waren het er maar 5 waarbij ze eigenlijk letterlijk de formules van gisteren in moesten toepassen.

Vandaag was ook de laatste les over veelhoeken, dus tijd om een testje aan te kondigen voor maandag. De reactie van de leerlingen hier is niet veel anders dan in België, namelijk wat gemopper.

Toen ik echter de klas verliet, waren er enkele leerlingen die mij achterna kwamen om te vragen of ik morgen een les van vorige week niet opnieuw kon geven. Reden: de leerling was afwezig door de regen en daarom snapte hij de leerstof niet. Een andere leerling kwam mij achterna met de vraag of hij mijn cursus niet mee kon krijgen om over te schrijven. Reden: afwezig geweest door de regen. Ja, dat snappen ze nog niet helemaal dat dat een vlieger is die niet opgaat. Maar toen ik hen uitlegde hoelang ik zelf onderweg ben naar school en dat ik ondanks de regen er wel tijdig ben, leek het toch min of meer tot hen door te dringen.

Hopelijk hebben ze hun lesje geleerd en

• zijn ze volgende regenbui wel aanwezig
• schrijven ze sneller de gemiste leerstof over

donderdag 14 februari 2013

Mijn leerlingen leken mijn boodschap min meer begrepen te hebben, want om 7u30 waren er toch al 10 leerlingen en een kwartier later had ik er 16. En om 8 uur kwam de laatste binnen en waren we met 21.

Deze keer kregen de leerlingen het kompas voorgeschoteld.

Na een beetje theorie, kregen ze natuurlijk ook oefeningen. Sommige waren iets sneller klaar dan de anderen.

Gisteren was dat ook het geval en toen zat er veel verschil in, dus had ik de snelle leerlingen extra oefeningen gegeven. Maar vandaag was het verschil miniem, dus vond ik het niet nodig om extra oefeningen op het bord te schrijven, want ik ging toch doorgaan met het volgende stukje theorie. Maar dat was dus buiten de leerlingen gerekend! Vroegen die toch wel niet zelf achter extra oefeningen zeker. Het is eens iets anders….

Bij Unisport was het andere koek. Daar waren slechts 10 leerlingen en 1 vrijwilligster (die ik nog nooit had gezien) aanwezig, de rest was niet gekomen omwille van de regen. Normaal gezien help ik in het 4^e leerjaar, maar ik was daar nu toch, dus kon ik evengoed daar maar blijven en helpen. Want de vrijwilligster was namelijk les aan het geven met een baby op haar rug.

Het moeilijke echter is, dat deze kinderen helemaal geen Engels begrijpen, uitgezonderd de cijfers van 1 t/m 10. Dus wat had ik nu gedaan, elk kindje 10 steentjes laten zoeken en dan met hen de optelling en aftrekking gedaan met bewerkingen tussen 0 en 10. Ander probleempje is het feit dat de kindjes van het 1^e leerjaar absoluut nog niet kunnen schrijven en gewoon vormen kopiëren van het bord en geen rekening houden met leesrichtingen etc. Dus wanneer ze dan hun oefeningen hebben gemaakt, hebben sommige leerlingen alleen de opgaven overschreven, of staan de antwoorden kriskras over het blad of…. En leg dan maar eens uit wat ze moeten doen als ze geen Engels verstaan en de vrijwilligster ondertussen het lokaal heeft verlaten om haar baby borstvoeding te geven.

Nadat de lessen gedaan waren en we op weg waren naar huis, vroeg de vrijwilligster of ze goed les gaf. Gezien de omstandigheden moet ik zeggen dat ik haar bewonder, zonder scholing, met een minimum aan materiaal, twee klasjes gemixt en een baby op de rug en dan een klasje onder controle hebben, het is niet iedereen gegeven.

Vrijdag 15 februari 2013

Gisteren had ik de leerlingen de opdracht gegeven om hun schrift in te leveren als ze klaar waren met de oefeningen. Omdat ik nog naar Unisport moest, had ik niet meer de tijd om de schriften zelf op te halen en onmiddellijk te verbeteren. Dus moesten de leerlingen die op eigen verantwoordelijkheid naar de leraarskamer brengen, 20 van de 21 leerlingen die er gisteren waren, hadden dat toch gedaan. En slechts een enkeling had niet alle oefeningen gemaakt of niet alle theorie opgeschreven.

Vandaag begonnen de leerlingen zich ook spontaner te gedragen. Eindelijk. Maar dat betekent ook dat je ze af en toe ook terug bij de les moet roepen. Bijvoorbeeld: er kwamen enkele meisjes van een andere klas een mededeling doen over de schoolvoetbalploeg. Maar hun Engels was nog niet zo goed dus ze spraken over “sosser” i.p.v. over “sokker”. De leerlingen in mijn klas wisten wel dat het “sokker” was, maar de meisjes wilden dat niet aannemen. Daarom vroegen ze dat maar aan mij.

Nadat de meisjes dan uit de klas waren, kwam natuurlijk de vraag welke talen ik allemaal sprak/verstond en of ik ook Bemba verstond. Waarna ze veel liever wat Nederlands hadden geleerd dan wiskunde. Ja, op dat vlak zijn leerlingen overal ter wereld wel hetzelfde.

Maandag 18 februari

Maandagen… ik begin me stilaan af te vragen waarom ik gewoon niet elke week een verlengd weekend neem. Deze keer werden niet de leerkrachten maar de leerlingen opgehouden door de Head Teacher. Daar ging mijn les…. 10 minuutjes, zoveel tijd had ik nog. En dat is natuurlijk veel te weinig om een test te doen. Dus heb ik uiteindelijk de taak uitgelegd waarbij ze een plattegrond van de school moeten maken, moet ik dat morgen niet meer doen.

Na deze super korte les, trok ik naar Unisport. Dankzij het goede weer was er vandaag wat meer volk aanwezig. De vraag van de andere vrijwilligsters vond ik nog het grappigste, nl. “waar was je vorige week? We hebben jou gemist.” Euh ja… ik meen mij te herinneren dat ik er was, maar dat jullie thuis waren omwille van de regen.

Vandaag stond ik in het 3^e leerjaar. Op het programma stond cijferen (enkel de optelling).

Ik prijs mij gelukkig dat ik nog veel weet over de manier waarop ze mij die dingen in de lagere school hebben uitgelegd. Want meestal is het daar ter plekke verzinnen wat je gaat doen. En ik prijs mezelf ook gelukkig dat ik uit een Steinerschool kom, waar er ook bij wiskunde veel gebruik werd gemaakt van bewegingen en spelletjes. Bijvoorbeeld: een balletje wordt rondgegooid in de kring, diegene die gooit, geeft de vermenigvuldiging, diegene die opvangt moet het antwoord geven. Of leren optellen/aftrekken/delen met steentjes (die er bij Unisport genoeg te vinden zijn) of iets dergelijks.

Toch reageren de meeste kindjes een beetje nerveus als je zoiets probeert te doen, omdat ze dat niet gewend zijn. Ze zijn gewend van stil te zitten, te luisteren en over te schrijven van het bord. Maar ja, we blijven proberen.

dinsdag 19 februari 2013

Vandaag kon de lang verwachte test dan eindelijk doorgaan.

Op dinsdag is er altijd een deel van de klas dat uit een andere les komt. Omdat de leerlingen zelf aan de test wilden beginnen, vroeg één van de leerlingen of hij de andere leerlingen niet mocht gaan halen.

Ondertussen kon ik de vragen dan al op het bord schrijven.

Om een idee te geven, de test bestond uit 3 vraagjes:

•   Geef de namen  van onderstaande driehoek (een rechthoekige en gelijkbenige driehoek)
• De diagonalen van het vierkant ABCD snijden elkaar in het punt 0. De bissectrice van hoek DBC snijdt AC in X en BC in Y. Bereken: hoek DXO en hoek XYB
• Een octagon heeft binnenhoeken van 100°, 110°, 120°, 130° en 152°. De overblijvende hoeken zijn gelijk. Bereken de grootte van één hoek

Op het bord had ik ook het woord namen onderstreept en meermaals gezegd dat ik daar meer dan één antwoord wou. Toch hebben de meeste leerlingen daar maar één naam gegeven (ondanks het feit dat ze aan het lachen waren als ik zei “one name, two nameSSSS”)

De tweede vraag bleek voor de meeste leerlingen ook te moeilijk te zijn. Er zijn er maar enkele die die gevonden hebben. Diegene die meestal aanwezig waren, hadden de 3^e vraag juist, in het ander geval hadden ze die ook fout. Dus de resultaten waren niet zo goed.

Oh ja, een test afnemen is hier extra goed uit uw ogen kijken. De leerlingen zitten allemaal redelijk dicht tegen elkaar, en er wordt nogal heel veel materiaal uitgewisseld. Je moet dus echt ogen op je rug hebben op deze momenten.

Nadat de leerlingen hun test hadden gemaakt, mochten ze het lokaal verlaten om aan hun plattegrond te beginnen. De meeste vonden dit wel fijn om te doen, buiten gaan, niet stil moeten zitten, samen mogen werken,… Maar sommigen vonden het toch allemaal wat “raar” en wisten niet goed wat ze er van moesten vinden. Morgen krijgen ze nog 40 minuutjes om alles in het net over te tekenen. En dan ben ik eens benieuwd naar deze resultaten.

Woensdag 20 februari 2013

Ahh… vandaag was ik wat teleurgesteld in mijn leerlingen. De resultaten van de testen waren namelijk niet goed (het gemiddelde was namelijk 41,3%, de hoogste score was 78,5%). Dit verraste mij wel een beetje, want toen ik de oefeningen verbeterde, waren er geen problemen.

De leerlingen mochten vandaag verder werken aan hun plattegrond. Dus de klas was uitgezwermd over heel de school. Normaal moest hun taak vandaag klaar zijn, maar de meeste moesten er nog een paar kleine dingen aan aanpassen. Dus mochten ze hun taak tijdens de middagpauze inleveren of morgen voordat de lessen beginnen.

Donderdag  21 februari 2013

Vandaag moesten ze hun taak inleveren, slechts een handjevol leerlingen had dat gedaan. Dus toen ik de klas binnenkwam, zei ik hen dat ik niet blij was. Waarop ze nogal geshockt reageren. Toen ik hen vertelde dat ik op een niet-ingeleverde taak geen punten kan geven, en dat dat dus betekent dat ze een nul hebben, was er toch bij vele leerlingen een acute paniekaanval waar te nemen.

Na deze mededeling verliep de les normaal. Eerst een stukje doceren (angles of evaluation and depression, sorry, ik kan eventjes niet op de Nederlandse naam komen) waarna de leerlingen oefening moesten maken. Deze oefeningen maken ze zelfstandig, als ze ergens vastzitten, helpen ze elkaar verder. Zelf wandel ik dan door de klas om te controleren dat ze effectief met hun oefeningen bezig zijn en indien nodig bij te sturen.

Daarna was het weer tijd om naar Unisport te gaan. Daar is het altijd afwachten in welke klas je terecht komt. Vandaag was het het 5^e leerjaar. Van een van de vrijwilligers kreeg ik het onderwerp “omtrek”. Op zich niet zo heel moeilijk, waren het niet dat deze leerlingen nog altijd problemen hebben met optellen/aftrekken en vermenigvuldigen/delen. Om simpele opgaves als 2x3 uit te werken, moeten ze nog altijd tellen op hun vingers. Dus nadat ik het opgelegde stukje leerstof had gezien, trok ik met hen naar buiten om de tafel van 2 te oefenen. Alle leerlingen werden in een kring geplaats en een tsjitenge deed dienst als bal. Als je de “bal” gooide moest je een opgave zeggen, als je de “bal” opving, moest je antwoorden.

Om eventjes terug te komen op het feitelijke lesonderwerp… ik vind het super jammer dat je nooit op voorhand weet wat je moet geven. Want nu kan ik mij super moeilijk voorbereiden om een onderwerp op een leuke manier te geven.  Terwijl dat een onderwerpje zoals vandaag echt wel een leuke les kan zijn. Omdat je snel ter plaatse moet verzinnen hoe je dat aanpakt, val ook ik gemakkelijk terug op een OLG, gewoon doceren en oefeningen.  Daarom probeer ik toch om mijn les daar op een leuke manier af te sluiten door naar buiten te gaan en nog een soort spelletje te spelen, zoals vandaag

vrijdag 22 februari 2013

De stelling van Pythagoras. Tijd om eens iets anders uit te proberen. De klas werd in vier groepjes gesplitst. Per twee groepjes kregen ze min of meer dezelfde opgaven om zelf de stelling te ontdekken. Twee groepjes kregen een blad met een aantal rechthoekige driehoeken, waarbij ze dan de oppervlakte van de aanliggende vierkanten moesten berekenen. Zo ontdekten ze dan dat de som van de oppervlakte van de vierkanten aan de rechtshoekzijden gelijk is aan de oppervlakte van het vierkant aan de schuine zijde. De andere 2 groepjes kregen een andere opgaven, waarbij ze eigenlijk de stelling moesten bewijzen. De leerlingen moesten de voorbeeldjes uitrekenen  en klassikaal werd het dan gegeneraliseerd tot een bewijs.(zie foto)

de stelling van Pythagoras

Er was echter een klein probleempje: de leerlingen wisten niet meer hoe ze de oppervlakte van een vierkant moesten berekenen e.d. Maar uiteindelijk is het wel gelukt.

Vandaag kregen de leerlingen nog een kans om hun taak in te leveren (ze krijgen wel -1). Maar slechts één leerling heeft daarvan gebruik gemaakt. Maandag hebben de leerlingen een laatste kans (dan is het wel -3) om hun taak in te leveren, maar dan is het onherroepelijk een 0. Maar ook hier kennen de leerlingen de typische excuses als “ik heb het gemaakt, maar mijn blad ligt nog thuis”.  Waarna ze dan wel vragen “mevrouw, ben je boos omdat ik mijn taak niet tijdig heb ingeleverd?”. Neen, boos ben ik niet, maar het zijn jouw punten, en het is jouw eigen verantwoordelijkheid.

Dat moet ik precies maandag toch eens duidelijk uitleggen.

Maandag 25 februari

Een wonder, deze keer is mijn les op maandag gewoon kunnen doorgaan voor de eerste keer sinds ik hier les geef. Vandaag was voor de leerlingen de laatste kans om hun taak in te leveren, slechts eentje heeft dat nog gedaan. Dat zijn dan 14 nullen in de klas.

De  taken die ik gekregen heb, waren over het algemeen wel goed. Sommige waren echte meesterwerkjes.

Op Unisport waren er vandaag geen lessen omwille van een vergadering met alle ouders, waar ik zelf te laat aankwam door een busstaking. Maar de resultaten van de vergadering waren positief. Vanaf vrijdag wordt er gestart met het bouwklaar maken van de grond

Dinsdag 26 februari

Vandaag had ik plots een nieuwe leerling. Eerst dacht ik dat het om een leerling ging die lange tijd afwezig was geweest. Ik heb namelijk officieel 29 leerlingen, maar er zijn er maximum 25 aanwezig. Ik heb nog nooit 28 (29 is met de nieuwe leerling erbij) leerlingen in mijn les gehad.

Dat was verrassing nummer één, verrassing nummer twee was het feit dat de leerlingen vroegen: mevrouw, mogen we die oefeningen niet als test maken?

Al een geluk dat ik dat niet heb gedaan, want ik heb vandaag een leerling in mijn klas gevonden, die helemaal niet kan volgen. Het systeem van bijlessen tijdens middagpauzes bestaat hier nog niet, dus dat wordt tijd om dat hier eens in te voeren.

Na de middag was het nog een wiskundequiz voor de 12^e graad, waar ik ook aanwezig moest zijn. Sommige vragen waren echt niveau lagere school en andere waren echt wel moeilijk. Ik kon er geen logica in opmaken waarom ze gemakkelijke vragen fout beantwoorden en andere wel correct. Echt speciaal! Ik krijg maar moeilijk vat op het wiskundeniveau hier.

Woensdag 27 februari

Vandaag werd mijn les serieus overhoop gehaald… een groep leerlingen kwam inspectie houden! Blijkbaar krijgen sommige leerlingen hier de verantwoordelijkheid om in alle klassen de uniformen van de andere leerlingen te controleren. En dat brengt natuurlijk een hele hoop gezever met zich mee. Want als leerlingen naar andere leerlingen moeten luisteren…. Dus ja.

Een wit hemd volstaat niet, het moet echt het hemd van de school zijn, met het schoollogo. Ook de kousen (die je bij jongens toch niet ziet omdat ze onder de broek zitten) worden gecontroleerd. Das niet strak genoeg geknoopt? Dat is dan een sanctie! En ja, lijfstraffen bestaan hier nog altijd. Je mag kinderen wel niet meer slaan, maar het gras met een soort zeis maaien of putten met zand vullen, dat is hier allemaal heel normaal.

donderdag 28 februari

De laatste les rond Pythagoras. Een hele les lang oefeningen. Voor de meeste is dat geen enkel probleem. Maar dus voor die ene leerling wel. Omdat iedereen zelfstandig verder kon, had ik mij een stoel genomen en me naast haar gezet om haar stap voor stap alles nog eens uit te leggen en haar bij haar oefeningen te helpen. Maar algauw bleek het probleem veel groter te zijn. Zelf een eenvoudige vergelijking als x+3=5, kon ze niet juist oplossen. Dat wordt dus nog een hele karwei om dat meisje op niveau te krijgen.

Vandaag wisten de leerlingen mij te vertellen dat ze morgen geen wiskunde hebben omdat ze heel de dag sportdag hebben. Ja, communicatie is hier ook niet altijd alles.

vrijdag 1 maart
Vandaag was het sportdag, dus de lessen wiskunde vielen weg. Ook al is het een school, het is en blijft Afrika. Dus de sportdag begon met 3 uur vertraging.
Ik moet zeggen: respect voor die kinderen! Want die lopen lange afstanden in hoge temperaturen. En die lopen tot ze er bij neervallen. Dat zie ik ze in België toch nog niet nadoen, de prestaties die die kinderen hier neerzetten (op sportief vlak dan toch)

4 maart – 8 maart

Ja, voor deze week volgt er maar één verslagje. Omdat er van lesgeven maar weinig in huis is gekomen.

Vermits het weer de eerste maandag van de maand was, was het weer eens assembly. Dus viel mijn les weer in deugen.

Dinsdag stond er dan een herhalingstest over de stelling van Pythagoras op het programma. De resultaten waren beduidend beter dan de eerste test. Alleen bleken veel leerlingen vergeten te zijn wat een “rhombus” is, ook al was dat leerstof uit  de eerste week. Ook kon ik nu duidelijk verschil zien tussen de leerlingen die meestal aanwezig waren en deze die nog al eens afwezig durven zijn.

Daarnaast begin ik nu ook te merken dat de leerlingen een natuurlijke vorm van respect voor mij hebben. Ik gebruik speciaal de term natuurlijk, omdat ze hier sowieso respect tonen voor hun leerkrachten. Maar die vorm van respect vind ik nogal geforceerd. Zoals rechtstaan als de leerkracht binnenkomt, rechtstaan als je antwoordt (wat ik zo ondertussen heb afgeleerd, omdat ik het er zelf hopeloos van op mijn zenuwen kreeg),…

Hoe ik dan wel merk dat ze respect voor mij hebben? Na de lessen komen leerlingen met vragen naar mij over wiskundige problemen die ze ergens zijn tegengekomen, bv. in oefenboeken ter voorbereidingen van de eindexamens van graad 12 etc. Of iemand die ergens papieren van een of ander wiskunde examen van de universiteit had gevonden en die vragen probeerde op te lossen (wat natuurlijk niet lukte) en dan naar mij kwam voor hulp. Voor mij betekent dat dan toch ook wel eventjes googlenen, want sommige dingen heb ik ook al in geen 5 jaar meer gedaan, of heb ik zelf nooit gezien,…

Woensdag heb ik dan een uurtje les kunnen geven. Het onderwerp nu leunt eigenlijk meer aan bij economie, zo gaat het over winst/verlies, bonussen en quota’s,… Niet echt mijn ding, want het zijn een hoop definities. Dus vrij saaie lessen.

Donderdag werd er weer geen les gegeven, want alle vrouwen moesten community services doen ter voorbereiding van Woman’s Day. Ook ik ontsnapte er niet aan en kon een hele dag spinnenkoppen wegvegen en vloeren boenen/verven. (normaal moesten de mannelijke leerkrachten wel lesgeven, maar die besloten om toe te kijken i.p.v. productief te zijn). En vrijdag was het dan nationale feestdag en waren de scholen gesloten.

Op naar volgende week, want met al die lessen die wegvallen, begin ik serieus achter te lopen op het schema. En die klas stond al achter, dus dat wordt nog een tandje bijsteken.

Oh ja, dat meisje dat hopeloos achterstond met wiskunde, is naar een andere klas overgebracht, net als nog een ander meisje. Ik heb dus nu één meisje en 26 jongens in mijn klas (als ik mij niet vergis, aangezien ik nooit een volledige klas heb)

Maandag 11 maart 2013

Vandaag was één van die zeldzame maandagen dat ik les kon geven op Bwacha, geen assembly’s of dergelijke. En op maandagochtenden zijn ook hier de leerlingen veel tammer. Dus dat kwam voor mij goed uit, kon ik een uur lang ongestoord met definities smijten. Maar fijn is natuurlijk anders. Ik zou niet direct een leukere manier weten om deze definities aan te brengen, vermits sommige begrippen echt wel nieuw waren voor hen.

Op Unisport was het vandaag maar niets. Om 10u kwam ik daar aan, maar ze waren al gesloten “wegens geen water”. De leerkrachten/vrijwilligers spraken er zelfs van om de school helemaal te sluiten, uit ongenoegen, omdat ze niet betaald worden.

Dinsdag 12 maart 2013

Youth Day, dus de scholen waren gesloten

Woensdag 13 maart 2013

Vandaag moest er nog één definitie gezien worden, namelijk wat een makelaar is en wat die doet en daarna konden we eindelijk nog eens oefeningen maken. Bij de term “brokerage” hoorden ze het allemaal in Keulen donderen. Maar uiteindelijk waren ze allemaal wel weer mee. Ook de oefeningen waarbij ze salarissen/inkomens/quota’s en dergelijke moesten berekenen, gaven geen moeilijkheden.

donderdag 14 maart 2013

We lieten vandaag de quota’s en bonussen voor wat ze waren en gingen over tot reductie en kopen op afbetaling. Dit was voor de leerlingen natuurlijk veel concreter, want ook hier kennen ze natuurlijk koopjes. Dit vergde dan ook wat minder moeite om het uitgelegd te krijgen, ook de oefeningen verliepen vlot.

Toch zal ik blij zijn als dit hoofdstukje achter de rug is, want dit vind ik niet zo fijn om te geven. Vooral omdat het echt meer doceren is. Zo nu en dan, zoals vandaag, kan je wel meer een OLG doen, maar zoals gisteren met de makelaar was dat heel wat moeilijker.

Vandaag moest ik ook weer naar Unisport. Gelukkig waren ze vandaag nog niet gesloten. Maar helaas waren er maar 2 vrijwilligsters aanwezig, waarvan er een maar enkele minuten voor mij was aangekomen. Dat betekende dat ik alleen werd achtergelaten met de oudste leerlingen. Normaal is er één leerling die redelijk wat Engels kan, maar die was afwezig. Dus daar stond ik voor een klas die mij van toeten of blazen begreep.

Het onderwerp was deze keer de klok. “Yes” dacht ik in het begin, want ik herinnerde uit mijn lagere schooltijd dat ik dat een leuke les vond. Alleen ja, van zo gauw ik bezig was besefte ik dat ik het materiaal niet had dat wij toen hadden. Dus werd het een grote klok tekenen op het bord en dan heel veel voorbeeldjes tekenen. Uiteindelijk dan de belangrijkste laten overschrijven, zoals kwart na, kwart voor en half. Want als ze alles moesten overschrijven waren we volgend jaar nog niet klaar. Zo traag schrijven ze hier, ook de volwassen schrijven heel traag.

Nadien nog een paar oefeningetjes gegeven, maar dat was eigenlijk een ramp. Geen één van de vijf leerlinkjes had de volledig door, niet moeilijk als ze niet begrepen wat ik zei. Ook in België is de klok lezen een hele klus om dat aangeleerd te krijgen. Daarom heb ik na de les duidelijk aan de aanwezige vrijwilligsters gezegd dat ze volgende les wiskunde zeker terug over de klok moeten praten, want ze hebben hier de gewoonte om elk onderwerp maar één dag te behandelen.

vrijdag 15 maart 2013

Vandaag dook plots de wiskunde leerkracht op die normaal in mijn klas lesgeeft. Ja, vanwaar die kwam weet ik ook niet…

Ze informeerde eventjes met welk hoofdstuk ik bezig was, haar reactie: “oh, maar dat geef ik eigenlijk nooit, want dat is inderdaad super saai”.

Eventjes later ging ik langs bij het departementshoofd om na te vragen wanneer nu juist de examenperiode valt en wanneer het examens zijn, want er gaan verschillende data de ronde.  Maar ja, natuurlijk wist hij dat niet, maandag zou hij mij daar antwoord op kunnen geven. En met welk hoofdstuk ik bezig was? Oh, Business transaction, ja dat is maar een saai onderwerp, nee, dan kom ik niet kijken.

Het is inderdaad een saai onderwerp, maar mijn les vandaag was alles behalve saai.

Volgens mij hadden die van een hele voormiddag nog geen les gehad, dus ze waren super luidruchtig, maar het was wel heel gezellig. En zo werd een saai onderwerp toch een super leuke en humoristische les. Hun L.O. leerkracht, die ze normaal het uur na mij hadden, was er niet, dus mocht ik van hen nog een uurtje extra wiskunde geven zodanig dat heel de theorie gezien was. En of dat nog niet genoeg was, stond er nog een bijles wiskunde gepland. Ook die verliep luidruchtig maar wel efficiënt en voor sommige was die korte herhaling/samenvatting net hetgene ze nodig hadden.

Maar ook hier kunnen leerlingen overstrest geraken. Zo merkte ik dat één van mijn anders zo energieke leerlingen er de laatste dagen maar depressief  bij liep. Gisteren had ik al eens gevraagd of alles oké was, maar toen kreeg ik het standaard antwoord. Dus vandaag na de les, nam ik hem eventjes apart om een babbeltje te doen. En toen kwam de aap uit de mouw, of toch een beetje, hij was overstrest. Wat  juist probleem was/is, weet ik niet, maar ik denk dat er thuis problemen zijn, want als ik zei dat er voor elk probleem een oplossing gezocht kon worden, vroeg hij of hij één Kwacha kon krijgen… ook al wil je je leerlingen helpen, geld ga ik hier niet beginnen uitdelen, want waar eindigt dat dan. 

Maandag 18 maart 2013

De les op Bwacha werd weer al eens verstoord door een assembly. En ook op Unisport kwam er van lesgeven vandaag niets in huis want daar hadden we vandaag vergadering met de ouders en vrijwilligers. Ondanks dat er serieus rond de pot werd gedraaid, was het toch constructief: de ouders blijven helpen en de vrijwilligers blijven lesgeven.

Dinsdag 19 maart 2013

De lessen vandaag op Bwacha verliepen zonder problemen. Vandaag ben ik met een nieuw hoofdstukje begonnen: “Variation”. Dit houdt ongeveer het volgende in: verhoudingen (zonder het kruisproduct), recht evenredigheid en omgekeerd evenredigheid, en vraagstukjes.

Van de opbouw van de wiskunde snap ik hier nog altijd niets. Toen we met schaal bezig waren, losten de leerlingen dit op door het kruisproduct toe te passen, maar van verhoudingen hadden ze nog niet gehoord…

Woensdag 20 maart 2013

Chaos in de leraarskamer vandaag: de uurrooster was verandert! Na een heel gepuzzel bleek er voor mij gelukkig niets verandert te zijn. Dus kon ik mijn les gewoon zoals voorzien geven. Vandaag kwam het departementshoofd ook een kijkje nemen (voor de eerste keer, en waarschijnlijk ook de laatste keer). Al is dat eigenlijk wat veel gezegd. Want hij heeft heel de tijd zitten sms’en etc. en heeft mijn les vroegtijdig verlaten. Achteraf was hij weer van de aardbol verdwenen, zoals gewoonlijk wanneer je hem wilt spreken. Dus feedback heb ik niet gekregen.

Donderdag 21 maart 2013

Zoals gewoonlijk begon ik vandaag met 2uurtjes wiskunde op Bwacha. Tijdens deze twee uurtjes heb ik eerst wat uitleg gegeven over omgekeerde evenredigheden, waarna de leerlingen zelfstandig oefeningen moesten oplossen.

Nadien stond Unisport op het programma. Na de positieve reacties van maandag, had ik er goede moed in. Maar daar aangekomen, bleek het weer de oude situatie te zijn: slechts één vrijwilligster en ze had juist alle leerlingen naar huis gestuurd. Er liepen er nog een paar rond die nog niet klaar waren met hun oefeningen, dus die heb ik dan nog wat geholpen. Maar ja, ik kon die kindjes ook niet verplichten om langer te blijven om nog een wiskundelesje te volgen terwijl hun klasgenootjes thuis konden spelen. Het memorie-achtig spel, dat ik in het weekend heb gemaakt om de klok te leren lezen, heb ik dus nog niet kunnen uitvoeren.

Vrijdag 22 maart 2013

Vrijdag vind ik altijd de leukste dag om les te geven. Neen, niet omdat het de dag erna weekend is, maar omdat mijn leerlingen dan altijd veel losser zijn en er dan tijdens de les veel gelachen wordt.

Hoewel ze me verzekerd hadden dat mijn uurrooster niet verandert was, bleek dat vandaag toch het geval te zijn. Dus ik stond ik vandaag een uurtje te vroeg in mijn klas, maar vermits die andere leerkracht niet kwam opdagen, heb ik gewoon les gegeven. Normaal hadden de leerlingen Engels, en ze wilden dus dat ik hen Engels gaf. Maar dat zag ik niet echt zitten, uiteindelijk heb ik ze dan maar wat Nederlands geleerd om dan toch verder te gaan met wiskunde. Tijdens de korte introductie van het Nederlands waren de leerlingen super ijverig om alles te noteren, en dat enthousiasme bleven ze de hele les wiskunde ook behouden.

Vrijdag is ook de dag dat ik nogal gemakkelijk overuren klop, ook zo vandaag. Een van mijn leerlingen die mijn klas heeft moeten verlaten, stond mij aan de deur op te wachten. Ze kon niet zo goed volgen met wiskunde in haar nieuwe klas… dus ja, dan geven we maar eventjes bijles hé.

maandag 25 maart 2013

afbeelding van de klok - digitaal uur - uur in woorden

En voor de verandering kon ik vandaag weer maar eens 10 minuten lesgeven op Bwacha. Dus snel snel 2 oefeningen over “joint variation” (geen idee wat de nederlandse vertaling is) op het bord geschreven, hier en daar nog een vraagje beantwoord en dan was het al tijd om naar Unisport te gaan.

Daar had ik vandaag meer geluk dan vorige week. Ik had namelijk 8 leerlingen. Daar heb ik eerst het kloklezen nog eens opgefrist, de grote wijzer duidt de minuten aan, de kleine de uren etc. En daarna moesten de leerlingen aan de slag. De leerlingen moesten de kaartjes met de getekende klok combineren met het uur in cijfers en in woorden. Dankzij de taalbarrière verliep het niet zo vlot als ik gehoopt had, maar na heel wat geprutst kwam de tabel toch tot stand. En ook hier in Zambia kan een schouderklopje/complimentje wonderen doen. Zo was een van de meisjes heel ijverig aan het werken en ze had 2 reeksen juist gecombineerd. Daarom gaf ik haar een schouderklopje en een complimentje, de lach van dat meisje deed al mijn frustraties die ik had omdat het niet liep zoals ik gehoopt dat, smelten voor de zon. Dan realiseer je weer waarom je lesgeeft. 

Het examen (dat nog niet in het verplichte sjabloon staat) kan je ondertussen ook terug vinden onderaan deze pagina.

Dinsdag 26 maart 2013

Vandaag stond het laatste nieuwe topic op het programma: “variation of the sum of two parts”. De theorie op zich was geen probleem voor de leerlingen. Maar bij het oplossen van oefeningen, moesten ze een stelsel oplossen. En daar liep het bij velen mis. Voor mij was het niet evident om het precieze probleem te lokaliseren omdat ze hier stelsel anders oplossen dan wij dat gewoon zijn. Uiteindelijk heb ik hen dan maar ook de substitutiemethode uitgelegd, en toen was de les om. Morgen eens zien of ze het ook echt hebben begrepen, dan moeten ze zelfstandig oefeningen maken in plaats van klassikaal.

woensdag 27 maart 2013

Vandaag waren de leerlingen zeer opgelaten. Omdat ze beseften dat het een van de allerlaatste lessen was. Het was dan ook zeer moeilijk om ze geconcentreerd te laten werken. Uiteindelijk hebben we weer een oefening klassikaal gemaakt, waarbij een van de leerlingen deze keer de uitleg gaf. Daarna moesten ze zelf aan de slag met de rest van de oefeningen. Omdat ze vandaag echt druk waren en heel snel afgeleid waren (wie kan hen dat kwalijk nemen), ben ik niet zeker of alle leerlingen mee zijn met de oefeningen. Ook waren er heel veel afwezigen vandaag. In ieder geval, moesten er toch nog problemen zijn dan hoor ik het morgen wel want dan is het herhalingsles en mogen ze vragen stellen over de leerstof van afgelopen maanden.

donderdag 28 maart 2013

Vandaag begon mijn lesdag al om 7u. Een van de leerlingen die verandert was van klas, kwam gisteren vragen of ik haar geen extra uitleg kon geven. Vermits het vandaag de laatste lesdag was en ik na mijn lessen naar Unisport moet, zat er niets anders op dan voor de lessen bijles te geven.

Daarna was het 80 minuten herhalingsles. De leerlingen hadden vooral vragen over de eerste weken, toen verliep de communicatie tussen mij en de leerlingen duidelijk iets minder vlot. Zij durfden toen nog geen vragen stellen en voor mij was het toen nog zeer moeilijk om in te schatten wat het niveau is/was (hoewel dat hier altijd moeilijk blijft)

En dan weer op naar Unisport. Nogmaals eens kloklezen. Ik had weer dezelfde kaartjes meegenomen en nadat ik wederom had uitgelegd hoe je de klok moet lezen, ondernam ik weer een poging om hen de tabel te laten samenstellen.

Deze keer vlogen de kindjes als gekken op de kaartjes af. Eventjes dacht ik dus dat ze het door hadden. Maar dat bleek niet het geval te zijn, ze waren om ter meeste kaartjes aan het verzamelen of zo. Omdat ik geen woord Bemba versta, weet ik totaal niet waar die kinderen uiteindelijk ruzie voor aan het maken waren, maar het leek erop dat één van de meisjes (die volgens mij wel had begrepen wat ze moest doen) een kaartje wou dat een van de jongens had (die het niet doorhad) maar die wou dat natuurlijk niet afgeven… Dan toch maar eens lastig geworden en toen verliep het wat kalmer, maar ze bleven gokken. Ook als ik uiteindelijk kaartje per kaartje vasthield en ze de overeenkomstige kaartje uit de hoop moesten halen (ik hield bijvoorbeeld de getekende klok vast en dan moesten ze de cijfers en de zin zoeken), was het gokwerk voor de meesten. Nadien heb ik de kaartjes aan één van de vrijwilligsters gegeven. Met de uitleg en de bedoeling en nu hoop ik dat ze dat ook effectief met die kinderen gaat doen, misschien dat ze het dan wel doorhebben als ze de uitleg eens in het Bemba krijgen.

Overpeinzingen na 2 maanden stage op Bwacha

Na de laatste les gegeven te hebben, is het eens tijd voor een terugblik, bevindingen en bedenkingen die de dagverslagen niet gehaald hebben, dat is hetgene je hier kan terugvinden.

Wat mij al snel opgevallen was, was het feit dat de kwaliteit van het onderwijs eigenlijk wel laag is. En na een tijdje werden de oorzaken mij ook min of meer duidelijk. Ik hoort me niet zeggen dat ik alle oorzaken ken, maar ik heb er toch enkele ondervonden. Een grote verantwoordelijkheid leg ik hier bij de leerkrachten zelf.  Of dit terecht is, weet ik niet, maar dit is momenteel mijn visie daaromtrent. Waarom deze grote verantwoordelijkheid bij de leerkracht leggen?

Op de eerste plaats omdat, naar mijn mening, de leerkrachten hun taak niet serieus nemen. Zo zijn er veel die als ze geen “zin” hebben, gewoon thuis blijven of in de leraarskamer. En dat geven ze ook eerlijk toe. Als ze al naar hun klas gaan, hebben ze hun eigen notities niet bij. Hoe vaak er geen leerkrachten mijn les zijn binnengevallen om aan een van de leerlingen de notities te vragen zodat ze les kunnen geven in de parallel klas (of zodat een leerling van die klas de notities op het bord kan schrijven terwijl de leerkracht rustig een tas thee zit te drinken). Ik kan het in ieder geval niet meer tellen.

Of hoe vaak kreeg ik van een collega geen telefoontje terwijl ze zelf les aan het geven waren? Ook iets dat ik niet meer kan tellen.

Oké, de omstandigheden zijn niet ideaal… in de meeste klassen zitten meer dan 50 leerlingen (soms wel tot tegen de honderd), leerlingen hebben geen handboeken of cursussen enzoverder enzovoort. Maar neem dan alsjeblieft uw verantwoordelijkheid als leerkracht wel op, ik heb gemerkt dat leerlingen dat appreciëren.

Heel wat leerkrachten zijn als leerkracht gedurende die twee maanden dan ook serieus in mijn achting gedaald. Door het feit dat ze zich als geëngageerd persoon profileren, maar terzelfdertijd liever lui dan moe zijn, maar andere hebben me dan weer gechoqueerd door lijfstraffen uit te voeren, bijvoorbeeld leerlingen met een riem slaan omdat hun kledij niet in orde was. 

Ook worden de leerlingen hier “klein” gehouden door de manier waarop ze respect moeten tonen. Sorry, maar voor mij is dat geen “respect” tonen maar uw leerlingen kleineren en vernederen. En naar mijn mening heeft dat best wel een aantal negatieve kanten, zo durven leerlingen bijvoorbeeld niets zeggen wanneer ze niet mee zijn met de leerstof. Dat vind ik persoonlijk een pijnlijke zaak.

Voorts denk  ik wel dat ik kan zeggen dat ik bij mijn leerlingen respect heb afgedwongen op een natuurlijke manier. Dit leid ik af uit het feit dat de leerlingen die mijn klas hebben moeten verlaten, toch nog naar mij komen om extra uitleg te vragen als ze iets niet begrijpen. Maar ook uit de babbeltjes tussen de lessen door.

Uiteindelijk denk ik dat ik er in geslaagd ben, om ondanks de andere visie over “respect tonen”  en de houding van de leerkrachten, les te geven op de manier die ik belangrijk vind, namelijk tussen de leerlingen en niet erboven. En ik denk dat de leerlingen, ook hier in Zambia, dat weten te appreciëren. Oké, de startpositie was voor mij gemakkelijk, in die zin dat leerlingen gewend zijn om braaf in de klas te zitten en hun mond te houden, dus tuchtproblemen zoals je die in België tegenkomt zijn hier zeldzaam. Maar voor de leerlingen was het in het begin wel wennen.

Wat het voor mij soms wel vervelend maakte was het feit dat je nooit wist hoeveel leerlingen je in je les kon verwachte. Na verloop van tijd kwamen zo met stukjes en brokjes de redenen daarvoor naar boven; malaria, moeten werken om eten te kunnen kopen, zieke broertjes/zusjes,…

Daarnaast denk ik dat ik buiten de wiskunde die ik hen heb bijgebracht ook andere attitudes heb kunnen bijbrengen die hen verder in het leven goed van pas zullen komen, gewoon door wie ik was als leerkracht. Bijvoorbeeld altijd stipt op tijd zijn, de leerlingen hebben deze attitude mee overgenomen. Als ik door omstandigheden te laat was (vergadering die uitliep) waren de leerlingen heel verontwaardigt en dat apprecieerde ik wel. De resultaten van de examens moet ik nog afwachten, maar toch ben ik trots op mezelf met wat ik in deze klas heb bereikt.

Lessenrooster 

Maandag	Dinsdag	Woensdag	Donderdag	Vrijdag
8:10 – 8:50 Bwacha 10:00 - ..... Unisport	11:50 – 13:10 Bwacha	10:30 – 11:10 Bwacha	7:30 – 8:50 Bwacha 10:00 - ..... Unisport	11:50 – 12:30 Bwacha