Week 5

Weekend 23& 24 februari 2013: tijd om bij te slapen

Zaterdag was ik zo mottig van vermoeidheid, dat ik eigenlijk niets anders heb gedaan dan geslapen: een uurtje slapen, wat voor tv zitten, nog wat slapen, buiten wat kruiswoordraadsels oplossen,….

Zondag was het er dan weer vroeg uit om naar de Kerk te gaan. Waarna ik dringend in mijn schoolwerk moest vliegen. Want ja, als je de dag ervoor niets doet….

Tussendoor ook nog portier gespeeld voor onze profeet. Van ’s morgensvroeg tot ’s avonds laat moet passeren hier mensen, ze staan hier gewoon in rijen aan te schuiven! En zelfs al is hij niet aanwezig, dan blijven ze wel een paar uur in de tuin wachten!

Rond 21 uur vertrok de laatste. Net op dat moment wil ik eigenlijk gaan slapen, maar dan komen ze mij natuurlijk halen om ook op gesprek te gaan. Er zijn leukere dingen in het leven dan op gesprek gaan bij een profeet. Geloof me.

Maandag 25 februari 2013: openbaar vervoer… overal dezelfde miserie!

Jaja, ook hier kennen de buschauffeurs het begrip “staken”. ’s Morgens in het heengaan, had ik veel geluk. Ik was namelijk zo vroeg op pad, dat de buschauffeurs zelf nog niet wisten dat ze gingen staken. Maar in het terugkomen was het wat anders.

’s Maandags moet ik altijd zo snel mogelijk van Bwacha naar Unisport gaan, zeker vandaag, want vandaag was het “vergadering” met alle ouders (maar daar later meer over).

Dus ik wandel van Bwacha naar de bushalte, daar aangekomen, merk ik dat er iets niet klopt. Er zijn extreem veel mensen op straat (aan het wandelen) en ik zie nergens een busje. Daarom spreek ik enkele mensen aan en die weten te zeggen dat de busjes vandaag niet rijden en dat ik dus te voet naar Kabwe moet (dat is zo’n 3uur doorstappen). Een van de vrouwen was een grootmoeder die ook naar Kabwe moest, maar zij had haar kleindochtertje van een paar jaar bij. Omdat zij niet sterk genoeg meer was om dat kindje op haar rug te dragen en het kindje te klein was om zelf 3 uur te stappen, hebben we haar om mijn rug gebonden met zo’n tsjitenge. De grootmoeder kreeg mijn boekentas, die iets lichter was maar wel comfortabeler was om te dragen.

Voor je nu in paniek schiet, ik heb geen 3uur gewandeld! Na 3 kwartier kwamen we iemand tegen met een auto, die ons dan naar Kabwe heeft gebracht.

Maar ondertussen zaten dus al die ouders op mij te wachten…. Het mag ook eens omgekeerd zijn hé ;-)

Geoffrey had hen allemaal bij elkaar geroepen om te vragen dat ze ons willen helpen met de “bouw” van hun school. En we hebben goed nieuws: vrijdag starten we!!!

Na de middag was het weer omgekeerd, heel de middag heb ik zitten wachten op een telefoontje van het District Health Centre…. Maar niets. Dat wordt dus morgen langsgaan.

Dinsdag 26 februari 2013: Mathematics rules!!!

Ahh… de tsjitenges zijn aangekomen! Als kippen zonder kop vlogen natuurlijk alle vrouwen daarop om de mooiste er uit te kiezen. Grappig om te zien. Ook ik heb er eentje gekregen. Morgen of zo ga ik met een van mijn collega’s naar een kleermaker/kleermaakster om er een kleedje van te maken.

Nadat de tsitenges waren uitgedeeld, was het tijd om naar de klas te gaan. En als je daar binnenkomt is het altijd afwachten hoeveel leerlingen je gaat hebben. En vandaag was dat er eentje te veel! Zonder verwittiging van het departementshoofd of dergelijke, had ik vandaag een nieuwe leerling.

Na de middag hadden we een wiskunde quiz voor de 12^e graad. Per klas waren er 2 afgevaardigde die deelnamen. In totaal 10 ploegjes ( 2 klassen deden niet mee). De quiz was een beetje heel hard uitgelopen, dus tegen dat ik terug in Kabwe was, was District Healt Centre al gesloten….

En om de dag af te sluiten, was er nog een verrassing: de profeet was verdwenen (dat is dan vanaf morgenvroeg geen gebed meer om 05u00)

Woensdag 27 februari 2013: Wees welkom Karen

Vandaag is Karen aangekomen, de andere studente van Xios die hier stage komt doen. Dus nadat ik gedaan had met lesgeven in Bwacha, ging ik haar opwachten aan de bushalte. Omdat openbaarvervoer hier nog minder stipt is dan in België, heb ik daar toch een klein uurtje gezeten. Net toen als ze aankwam, begon het te regenen!!! Wij dus snel richting Tuskers (een hotel) gelopen om te schuilen en bij een drankje te wachten tot Geoffrey zou komen.

En zoals gewoonlijk duurde dat een tijdje. Gelukkig zaten we droog en tegen de tijd dat Geoffrey zich liet zien, scheen de zon terug.

Jammer genoeg voor Karen, bleek haar gastgezin nog niet in orde te zijn. Dus de eerste nacht moest ze doorbrengen in een guest house, in de hoop dat het tegen morgen wel in orde is.

Nadat we haar bagage daar gedropt hadden, verdween Geoffrey voor één of andere meeting, dus heb ik Karen nog rondgeleid door Kabwe en wat praktische dingen met haar in orde gebracht.

Na weer een lange dag rondwandelen, kwam ik rond een uur of 18 uitgeteld terug thuis. Daar kon ik dan genieten van de opname van opera.

Dank u vake op het op te nemen

Dank u Karen om het mee te brengen

Dank u Amadeus voor het mooie concert, doe dat morgen op de première op Avant Mars ook nog zo goed hé

donderdag 28 februari 2013: alsof ik nog niet genoeg kilo’s kwijt ben

stond ik deze ochtend op met buikkrampen en ben ik vandaag een paar keer naar het toilet kunnen spurten.

Maar voor de rest is alles oké!

Alhoewel dat soms toch heel vervelend is. Zoals deze middag bijvoorbeeld: ik moest op de dienst voor migratie zijn om mijn visum voor een maand. Dat is iets dat normaal nog geen 10 minuten duurt. Tenzij je natuurlijk van Geoffrey afhankelijk bent. Dus wanneer ik in Kabwe aankom, bel ik hem op. We spreken af aan het postkantoor, hij zou daar direct zijn. Ik heb het vandaag eens getimed: het was meer dan een halfuur! Tegen dan was het 2u, dus lunchpauze. Daarom ging hij nog “rap” eventjes iets regelen in de bank. Dat duurde meer dan een uur! Dus kon ik daar met mijn vingers zitten draaien, terwijl ik eigenlijk ook heel dringend naar het toilet moest. Dus iets na 3 konden we dan eindelijk naar die dienst gaan om een stempel te gaan halen. Daar heb ik eventjes heel veel geluk gehad, want die mensen waren juist aan het opruimen. Anders had ik een dagje illegaal in Zambia moeten verblijven. En ik weet niet wat daar de gevolgen voor zijn….

Nadien ben ik regelrecht naar huis gegaan. En ik prijsde me vandaag echt gelukkig dat ik in een heel welvarend gezin terecht ben gekomen en dat we deftige toiletten hebben.

Wat heb ik voor de rest vandaag nog gedaan?

Les gegeven op Bwacha en Unisport en met een collega van Bwacha naar een kleermaakster gegaan om mijn kleedje voor Woman’s Day te laten maken. Maandag of dinsdag is het klaar en dan krijg je het resultaat wel te zien. Een detail mag je al weten: de hoofdkleur is rood.

tip: op de fotopagina staan enkele nieuwe foto's en een kort filmpje